Sesini duyar gibi oluyorum gemilerden mendiller sallanınca…
Bir mazlum borcunu ödeyince mesela,
Mısırlar püsküllenince zamansız,
Kız kardeşim çarşı için izin alınca babamdan,
Bir kadın kocasından kurtulunca sağ salim,
Yerel gazetelerde Fransızca bir kelimeye rastlayınca,
Rüzgâr enseme fısıldayınca kuşların istikametini,
Annem çaktırmadan gururlanınca benimle,
Çakal boğmayı öğrenince köpeğimiz,
Bir tren varınca Koktebel’e…
Biliyorsun iptidai bir aşka işaret ediyor bu söylediklerim.
Avuç içlerini teşhir ediyor biliyorum.
Ama dur!
Bitireyim.
Gökyüzü mesela,
Hiç etkilemiyor zat-ı alimi.
Bir yıldızın kaymasına şaşırınca çocuklar ağızları açık,
Bir intihar gerçekleşiyor omuzlarımda.
İntihar: Paye biçmek bu başı boş dünyaya…
Dünya: Sırıtmanın yegâne düşmanı…
Görüyorsun değil mi?
Görüyorsun…
Yavaş yavaş çıkıyorsun aklımdan,
Hayallerimin berraklığına sıkıyor yılan balıkları,
Senden yansıyan her ışık canımı yakıyor şimdi,
Üç günlük ömrü kaldı bana aldığın kalemin,
Olancası buradan Volgograd…
