Ben senin geçtiğin yolda bir ağacım
Fark etmezsin beni
Ama kokun yapraklarıma takılır
Sesin köklerime dolanır
Sen beni duyamazsın
Lisanım rüzgarın sesine karışır
Gölgen
Gölgen gölgeme denk düşer
Toprak yeşile çalar
Çiçeklerin böyle bir baharı daha olmamıştır
Sen yürürsün
Ben gelemem
Kıpırdayamam
Terk edemem bu yeri
Burası benim vatanım
Burası benim sessiz mabedim
Seni bilmek
Seni yaşamak
Yeter
Güneşi içmek
Göğün keskin kenarından
Sen geçip giderken
Her şey sıradan gibi ve masum
İşte o anlarda
Dünya yeniden yaratılıp
Yine yok oluyor
Kumdan kaleler gibi
Devlerin, yüreksizlerin
Kalbin nasırlaşmış
İnsanların ülkesinde
Umutsuz değilim asla
Ama bil ama unutma
Senin geçtiğin yolda bir ağacım