MİT ŞARKISI

98 0

Gözlerinin en karanlık noktasında büyüttüğün ayçiçeği tarlasında saklı kalbinin anahtarı
Alnının bulutlarında anlamadığım dilden bir mısra yazılı
Saçlarının alevinde geleceğin gözyaşları ıslanmakta
Altın bir arp fısıldamakta hayat şarkısını kulaklarına
Bragi’nin ölüm krallığına feryadı unutturuyor şarkının sözlerini
Bir çift âşık göz düşerken sarıyor belini
Ve hatırlatıyor hiçliğin ortasında unutulan düşleri…

Gözleri dostum, o hiçbir bedel ödememiş güzel gözleri bana bu şarkıyı yazdırmakta
Bakışlarının sırrı sonbahardan solmamış bir çiçek koklamakta
Bu kindar gözlerin derinliklerindeki gümüş kokan kalbi açmak maharet
Öyle gözler ki mevsimler boyu seyret
Bulutlardan pespembe bir parça gibi dudakları
Aramızda bir nefes fark varmış gibi altlı üstlü bulutları
Elleri, beni asla affetmeyecek olan elleri
Tutmaya kıyamadığım, pamuk tarlasından özenle seçilmiş elleri seçti bu şarkıyı…

Sana bulunmaz yürek kumaşından bir şarkı biçtim; ellerin okşasın diye
Sana seni çizdim gözlerden akma harflerimle; gözlerin ıslanmaya kıysın diye
Ellerimle hazırladım bu ekşi tarifi ki dudakların aralansın
Bir şişeye doldurdum bütün gelecek sözlerimi ki geçmişi düşündüğünde üstüne sıkasın
Sana kalbimden çıkma bir şarkı yazdım ki bir kez daha duy; seni seviyorum
Hem de bir kez değil tam sonsuzlarca kez seviyorum seni ki şüphen olmasın
Seni öyle bir seviyorum ki bitirirken ağlıyorum bu şarkıyı. Affet sevgilim…

Bir cevap yazın