Parmaklarım, ellerini yalnızlığından tanıyor,
Karanlıktan üşüyen ellerini…
Gözlerinden bir deniz beni çağırıyor;
Uyandırmak için gök güllerini.
Parmaklarım, ellerini yalnızlığından tanıyor.
Sırtımı kendime dönüyorum, yüzümü sana;
Unutmak için dünyadaki yerimi.
Aşkımı bağışlıyorum tabiata
Çünkü her çocuk ister büyümeyi…
Sırtımı kendime dönüyorum, yüzümü sana.