ANKARA

50 0

Bir çocuğun babasına yaşadığını bildiren mesaj atmasıyla başlayacağım satırlarıma, ne çok acı var. Ne çok çaresizlik ne çok gözyaşı var.

Ben 18 yaşındayım. Sayısız hayallerim, umutlarım, sevgilerim var. Yapmak istediğim onlarca şey var. Mutlu olacağım, üzüleceğim günlerim var. Ben daha mezun olacağım ya hu, önümde yıllarım var. Herkes gibi ben de dünyayı gezeceğim, hiç bilmediğim tatları tadacağım. En sevdiğim yazarlar, şairler, oyuncular, müzisyenlerle tanışacağım.

Ben gencim, önümde yıllarım var.

Benim gibi binlerce genç var. İzmir’de, Antalya’da, Bursa’da…

Ama gençler eksik, Ankara’da. Hayaller eksik, sevdalar, umutlar eksik.

Mezar taşı doğum tarihi dinlemiyor Ankara’da. Ölüm evde bekleyenin var mı sormuyor.

Hüzün kokuyor sokakların Ankara. Ölüm kokuyor parkları, korkuyla bakıyor analar camlardan. Aman diyor geç kalma yavrum, ipsizi var sapsızı var. Kim patladıya gitme…

Yaşanacak günlerin var yavrum, okuyacak adam olacaksın daha. Öğretmen, doktor, avukat olacaksın. Kendine dikkat et. Aman ölme yavrum, geçme kalabalık yerlerden. Yürüme güzelim parklarda. Binme otobüslere. Senden kıymetli mi?

Yarım kalmış şiirler, ödevler, dostluklar, eğlenceler, aşklar var şimdi. Yarım kalan gençlikler var.

Kardeşlerim, öldürüldüler. Nasıl mahzun açmasın çiçekler? Nasıl duraksamadan atılsın kahkahalar?

Nasıl cevap verilir onca çocuğa? Babam, abim, ablam, annem dediğinde. Kim cevaplayacak şimdi? Neye yarar tüm bu satırlar?

Eğer sokakta sek sek oynayan, okulda ders dinleyen çocuk yitip gidecekse hiç uğruna neye yarar ki benim satırlarım?

Eğer yarım kalacaksa hayatlar nedendir yaşamamın anlamı?

Son düşündüğü nedir acaba hiç uğrunda yitip gidenin? Ya annesine kızdıysa, ya bağırdıysa babasına.  Kavga ettiyse arkadaşıyla, özür dileme isteğiyle taşıyorduysa yüreği…

Yarım kaldı özürler, yarım kaldı barışmalar. Dileyemeyecek özrünü. Çoktan affetse de sevdikleri onu, dileyemedi özrünü. Sarılamadı son bir kez doyasıya.

Mezun olamadı o gençler, hayata atılamadı. Anne olmadılar, baba olamadılar. Sevemediler doyasıya. Yaşayamadılar hayatı.

Yarım kaldı bu çocuklar.

#Ankara”

Bir cevap yazın