Aylardır baksam da görünmez asla gözüme,
Senin o nazlı, derin, çekik gözlerin,
İşitsen de bilirim güvenin yok sözüme,
O yüzden biraz hırçın, şimdilerde sözlerin…
Severim, söyleyemem, belki budur mizacım,
Deme sakın başkası girmiş gibi gönlüme,
Aşkın yüce bir nimet ve adeta gül tacım,
Yürürüz yavaşça, tek, ikimiz bir ölüme…
Bilsen hüzün bana zor, çekilmiyor sensizlik,
İki de yavru bekler, şimdi her gün yolumu,
Ayarım yok elimde, işlerim hep densizlik,
Bazen kader bağlıyor, ellerimi kolumu…
Gurbet daim bana yol, sana hep sabır oldu,
Göğsümü çatlatır ya, yalnız geçen geceler,
Bazen fazla geldim ben, o narin kabın doldu,
Sensiz kalınca bil ki, dilim seni heceler…
Girdin usul kalbime, bir Mayıs ikindisi,
Sensiz çatlayan yürek, şimdi sende atıyor,
İşte aşk dedikleri, bir yol bulur kendisi,
Güneş seninle doğdu, şimdi sensiz batıyor…
Kısacık mektubun, “Gözüm, gölgeni aradı!”
Gözlerim tek satıra, esir gibi düştüler…
Bir dağ yeli esti de saçlarımı taradı,
Kalabalık şehirde, insanlar gülüştüler…
Hayat böyle bir şiir ve şiirim sen olsan,
Demiştin bir kez yine, okudum ve şaşırdım,
Damla damla gönlüme ve hep içime dolsan,
Doldurmaktı niyetim, ben bardağı taşırdım…